Mijn volgende blog

De tijd van relaxen Is weer voorbij. Ik moest gelijk donderdag hard aan het werk in de kliniek om hiv testen te doen. Dit keer hadden We veel jonge meiden die erg zenuwachtig waren. Het huilen stond ze nader dan het lachen en ze wisten eigenlijk niet of ze nu wel of niet wilde testen.  Uiteindelijk na veel uitleg dat het toch echt beter Was om je status te weten hebben ze besloten om te testen.  Gelukkig waren er veel negatieve testen en die meiden waren erg opgelucht. We hebben ze op het hart gedrukt het zo te houden en voorlichting gegeven hoe ze hiv nu ook niet gaan oplopen. Jammer genoeg waren er ook positieve testen. 1 meisje Was zelf maar 18jr.
Erg moeilijk voor haar om het te accepteren en voor ons om het uit te leggen. De paniek zie je in de ogen van de "kinderen". Ze schamen zich.  Willen niet dat het openbaar word en We proberen er discreet mee om te gaan. Het moet worden genoteerd in hun persoonlijke dossier en worden doorgegeven aan de verpleegkundige die dan bloed kan prikken en kan starten met de medicatie. 
De nieuwe regel Is hier dat je tegenwoordig uitvraag wie de bedpartners zijn geweest en deze moeten dan ook te horen krijgen dat ze zich moeten gaan testen. Dit Is een hele extra klus voor zee maar We zien er zeker wel het nut van in. Uiteindelijk gaat het niet om de nummers van besmetting maar om de nummers van personen die hiv remmers innemen, zodat besmetting kan worden geminimaliseerd.
Liever 5 mensen getest en 5 aan de hiv remmers dan 100 mensen getest en maar 3 aan de hiv remmers. 
Op vrijdag gingen We de stad umthata in (ongeveer 1.5uur rijden hier vandaan) voor boodschappen. Daar over straat lopen kijk je je ogen uit.  Overal Is wat te doen. Kraampjes op straat mensen op de wegen. Overal Is het druk. Ik heb even rond gekeken en zag welgeteld 1 andere blanke persoon ;). Ik Was weer een ware attractie !!
We hebben het weekend lekker rustig aan gedaan en beetje uitgerust van al het reizen van afgelopen week. Het weer Is hier erg wisselend.  Sommige dagen 35 graden en stralend zonnetje en soms maar 18 graden en regen. Dan Is 18 graden echt koud ..
Het word winter nu dus het weer word hier kouder maar dan Is het minimaal 10 graden. Dus ik hoop niet dat ik dat mee hoef te maken hier haha als ik 18 graden al koud vind..
Maandag gingen We naar 2 scholen waar We voorlichting gaven over tiener zwangerschappen en anti conceptie. De kinderen waren 13 en 14 jaar oud. Ze deden toneelstukjes van de dingen die ze hadden geleerd , andere zongen een lied en sommige dansten. Heel de school liep uit om die ene witte vrouw te zien die voor de klas stond. . Haha allemaal van die koppies voor de ramen. Iedereen begon te zingen toen ik binnen kwam.  De hoofdmeester heeft wel 3x mijn hand geschud.. ik voelde met de koningin haha.. Gelukkig hebben We de kinderen nog wel wat kunnen bijbrengen want ze konden het daarna goed navertellen.  Ik had mezelf voorgesteld in engels en toen We terug liepen naar de taxi's hoorde We de kinderen mijn accent nadoen .. blijkbaar klink ik nogal grappig.. ;)
In de taxi heb ik al meerdere huwelijks aanzoek gehad. Blijft bijzondere ervaring!
Op dinsdag hadden We een meeting waarbij Zee hiv scholing gaf aan de home base care medewerkers. Soort van thuiszorg.De scholing zou beginnen om tien uur. Maar zee wist uit ervaring dat iedereen toch pas om 11.30 er Is dus tjah dan komen wij ook maar gewoon om half 12..en het begon uiteindelijk om half 1 haha.. Voor mij lastig te begrijpen deze meeting want mijn xosa blijft slecht ;) ...
Maar interresant om andere mensen uit de zorg te ontmoeten en eens een Afrikaanse scholing bijgewoond te hebben. 
Transcape project Is betrokken bij de community(buurt). In de community is een project voor mensen met een handicap om dingen te maken en te verkopen of weg te geven.  Op dit moment zijn ze bezig met het naaien van pads ( maandverband ) deze zijn uitwasbaar en kunnen de mensen gebruiken aangezien er geen held Is voor echt maandverband. Deze pads delen wij dan uit in de klinieken als We mensen zien die het nodig hebben. Ze maken ook kleding en Versieren schoenen.  de meeting werd afgesloten met een Afrikaans gerecht.  Hier eten ze pop. Wat dat precies Is weet ik ook niet. Maar het lijkt een soort meel wat ze aanmaken met water tot het een soort dikke pap Is way ze dan serveren met groente en kip. En niet kippenpootjes of  kipfilet zoals bij ons. nee gewoon een stuk kip. Ik kreeg ik de ribbenkast. Elk botje word zorgvuldig ontleed en al het vlees word opgegeten. Voor mij natuurlijk even wennen maar ik ben een echte vlees eter dus heb er niet veel problemen mee. Alleen de Afrikanen kauwen ook op de botten en eten soms zelfs stukjes bot. Dat gedeelte sla ik dan maar over. Dat geknars van die botten tussen hun tanden brrrr. ..krijg er kippenvel van haha. 
Toen ik uitgegeten dacht te zijn nam de mamma ( de persoon die het eten gekookt had) alle botten nog eens en at de restjes .. ik kan me herinneren dat mijn oma dat vroeger ook deed haha.. zee en ik moesten er toch even om lachen.  Blijkbaar had ik nog niet genoeg mijn best gedaan met ontleden. 
Hier eten ze gerust een bord col met pop. Ik kan net een schep op. Het vult heel erg, maar het Is een geliefd recept hier
Op woensdag heb ik in huis geschilderd. Dat Was een klusje wat al heel lang gedaan moest worden dus ik heb me even nuttig gemaakt en geschilderd. Het ziet er nu allemaal weer wat mooier uit. 
Hier in Afrika eten ze iets waar mij de naam van onbekend blijft want elke keer als ze het uitspreken kan ik het niet onthouden.  Mensen die dit lezen en hier zijn geweest weten vast wat in bedoel. Voor mij als Hollander ( en mijn broer beaamde het ) Is het een soort oliebol zonder krenten. Een meel bal gedoopt in frituurvet en dat word dan gegeten met worst. Erg lekker. Maar ook weer zeer vullen haha deze snoepen We graag nog wel eens bij de klinieken want die worden daar verkocht voor 50 cent.
Ik vind het leuk om zoveel mee te krijgen van een andere cultuur.  Zoveel vriendelijke mensen te ontmoeten en nieuwe gerechten en dingen uit te proberen.
Nog 2 weken mag ik hier zijn. Ik kijk ernaar uit om weer naar huis te gaan. Maar tot die tijd probeer ik zoveel mogelijk te genieten want hier zijn Is niet iets wat je elke dag doet.