Aftellen

Donderdag zijn We de hele dag in de kliniek geweest om hiv testen af te nemen en mensen voor te lichten.  De verpleegkundige staf begint al steeds meer te wennen aan me en vraagt me om adviezen.  En ook de patiënten vragen om vpk advies ipv dat ik alleen de testen afneem.  Ze zijn allemaal heel vriendelijk en waarderen het dat ik vanuit Holland ben gekomen om hen te helpen.  Dit Is bemoedigend.  De verpleegkundige staff Is erg vriendelijk en vraagt me veel over de zorg in Nederland.  Het Is zo lastig de verschillen uit te leggen als je het nooit gezien hebt. Als iemand mij verteld had hoe de zorg werkte in Afrika had ik het denk ik ook moeilijk kunnen begrijpen. De luxe die wij in Nederland hebben,  hebben ze hier niet. Ze kunnen bijvoorbeeld al niet geloven dat wij overal asfalt hebben en dat je dit binnen snelle tijd in een ziekenhuis kan zijn. Zulke kleine dingen maar kunnen wel veel mensenlevens redden.
Op vrijdag zouden We home visits doen maar het Was pensiondag. Dat betekent dat iedereen met een pensioen die uitbetaald krijgt op deze dag. Dat gebeurt dan voor het ziekenhuis voor deze community.  Heel veel mensen liggen of zitten dan in het het gras te wachten tot ze aan de beurt zijn. Veel politiewagens voor beveiliging. Dat verloopt vaak wat onrustig en aangezien de mensen die we wilde bezoeken veel bij het ziekenhuis waren voor geld ipv thuis had het niet veel zin om erop te gaan. Dus hadden We een "thuiswerk
Het weekend Was het rustig . Het regende veel. Dus lekker binnen weer. Zondag waren We uitgenodigd om een voetbal wedstrijd te kijken in de community. 1 van de vrijwilligers die op ons terrein werkt coach ze dus We hebben ze fanatiek aangemoedigd.  We hebben met 2-1 gewonnen . Alle mannen en kinderen lopen uit op deze dag. Het zit vol toeschouwers langs het veld.  Het veld Is niet zo als bij ons. Er zijn veel heuveltjes en kuilen maar de spelers klagen noemt. Ze spelen 2x 40 min zonder pauze en zonder wisselspelers. Vanaf half  8 tot half 5 worden de wedstrijden gespeeld.  Heel gezellig. Het team waar wij voor juichte heette de super Eagles gebaseerd op jesaja 40:31 . Gaaf toch !! Een mooi project wat er geleid word hier in de community.
Maandag waren We weer op de scholen. Ik heb ze commando pingelen aangeleerd (voor beeldmateriaal: ) en We hebben meerdere toneelstukjes gezien waarbij ik de verpleegkundige mocht spelen. Het Is leuk om zo actief met de kinderen een onderwerp te behandelen en je merkt dat het op deze manier ook echt goed blijft hangen. We hebben het belang van niet roken en geen alcohol en drugs abuse besproken. Safe sex om hiv verspreiding te voorkomen en tiener zwangerschappen. 
De kinderen vinden het leuk om te zingen en te dansen dus ze geven dan ook graag een showtje
Terwijl ik aanwezig ben in de klas staander andere kinderen van andere klassen te kijken door de ramen van het lokaal. 
1 van de meiden uit de klassen deed haar persoonlijke verhaal over haar moeder die hiv positief Is en haar medicatie inneemt en haar dochter voorlichting geeft.  Het meisje Was erg emotioneel toen ze vertelde dat haar moeder nu erg ziek Was maar dat het niet kwam door hiv.  Een mooi verhaal en goed voorbeeld voor de kinderen over hoe open je moet zijn over hiv en medicatie gebruik.  Mijn hart brak als je zo'n verhaal door een jong meisje hoort vertellen.  Heftig allemaal voor die kinderen.
Terug naar huis regende het pijpenstelen en We konden niet 1,2,3 een taxi krijgen want ze zaten allemaal vol. Dus wij liepen als 2 verzopen honden langs de weg tot dat een taxi ons wilde oppikken. Maar alle zandwegen waren veranderd in modderstroompjes. Het Was glijden ipv lopen en onze kleren waren helemaal vies van de modder die van de auto's op ons spatte als ze door de plassen reden. We hielden de schik er in door maar hard te zingen en te dansen zoals een echte Afrikaan hoort te Doen ;)
Gelukkig werden We na 15 min opgepikt door een taxi en konden We lekker warm en droog terug.
Dinsdag gingen We naar de klinieken voor hiv testen af te nemen.
Woensdag heb ik weer geschilderd.  Het begint eindelijk ergens op te lijken
Nog maar een weekje en ik zit weer in nederland.  Op donderdag 24 mei vlieg ik weer terug naar Amsterdam en kom vrijdag 25 mei aan.
Aankomende week zal vooral in het teken staan van afscheid nemen en dingen afronden. 
As weekend Is een fundrais festival voor transcape ( de organisatie waar ik voor werk)
Het Is een groot festival met veel muziek etc. Ik ben benieuwd.  Ik zal zelf ook aan het werk zijn op het festival maar ik zal daar volgende week over vertellen.
Ik geniet nog even van het laatste weekje.