Eerste bericht vanuit Afrika
Blijf op de hoogte en volg Marloes
08 April 2018 | Zuid-Afrika, Canzibe
Ik zit nu al 4 dagen in het mooie Afrika. Tot nu toe is het erg wennen en moet ik nog beetje acclimatiseren aan de cultuur en zijn gewoontes.
Een korte vlucht vanaf Amsterdam op woensdag bracht me naar Londen, vanuit Londen naar Johannesburg waar in het vliegtuig gelijk gebruik gemaakt werd van mijn skills. Iemand leek het een goed idee om flauw te vallen vlak naast mijn stoel. Maar gelukkig viel het allemaal mee en konden we rustig doorvliegen.
Vanaf Johannesburg was er vertraging naar Umtata i.v.m het weer. Toen we eenmaal mochten gaan boarden werden we met een bus weggebracht naar het vliegtuig(JE) met de nadruk op JE. Ik heb even de stoelen geteld en er konden welgeteld 39 mensen in. Het vliegtuig was gevuld met 14 mensen, 1 stewardess en 2 piloten. Dit was al een hele afrikaanse ervaring opzich. Het was net een bus alleen dan heel hoog in de lucht, niet echt mijn ding zoals je je wel kan voorstellen :).
Maar gelukkig zijn we veilig geland op een mini vliegveldje en kwam iemand van de organisatie mij ophalen. Toen moesten er boodschappen gedaan worden voor de komende 2 weken, ook dat is een ervaring op zich maar allemaal gelukt. Toen moesten we over een hele slechte onverharde weg ons weg vervolgen naar Canzibe waar ik zou verblijven. Daar stond Zee mij op te wachten en verwelkomde mij hartelijk. Haar huis staat in de middle of nowhere naast een klein ziekenhuis terrein een een kerkje. Ik heb mijn eigen slaapkamer en badkamer dus voor afrikaanse standaards best luxe allemaal. Na deze enerverende reis ben ik lekker gaan slapen.
Vrijdag zouden we huisbezoeken afleggen. Het is nog vakantie dus de dochter van Zee verblijft ook op dit moment bij ons en zij moest haar haren laten vlechten dus we brachten haar naar de `kapster` en wij gingen naar verschillende kleine huisjes om de mensen daar voorlichting te geven over HIV en over het weten van je status. Zee haar taak is om alle mensen in de omliggende dorpjes te vertellen over HIV en waarom je de status moet willen weten van je HIV. Sommige mensen weten wel de status maar willen geen medicatie innemen en dan probeert Zee ze het belang uit te leggen van de medicijnen. Ik merkte hoe weinig ze weten van HIV en hoe ze dit kunnen oplopen. Dus deze bezoeken zijn zeer waardevol. De mensen in het dorp kennen matig Engels en dus is het moeilijk communiceren voor mij. Zee vertaald alles wat ik zeg en ik probeer vooral Zee vragen te stellen tijdens onze wandelingen van huis naar huis wat ze nu zoal bespreekt. Terwijl Zee voorlichting geeft legt ze ook veel uit voor mij in het Engels wat het voor mij makkelijker maakt om het te begrijpen. Vrijdagmiddag is iedereen hier altijd vrij dus ik genoot ook van mijn boek en de zon, het is hier ongeveer 25 graden dagelijks. Vrijdagavond begon het te stormen, flinke onweer en hevige regen maar wij moesten met de auto nog over de slechte weg naar Mdumbi waar we zouden overnachten omdat de volgende dag een boardmeeting vergadering was met alle staffmembers of Transcape project waar ik werkte.
We verbleven op een backpackers accommodatie en ik sliep met 10 andere op een grote kamer. Allemaal toeristen die hier verblijven maar ook vrijwilligers vanuit allerlei omliggende projecten dus ik heb wat kennis gemaakt met hen. Er werken wat Dokters , ergotherapeuten en fysiotherapeuten in het dichtbij zijnde ziekenhuis bij mij en ik hoop een keer mee te kijken.
Zaterdag ochtend was de board meeting waarin ik werd meegenomen in de status van het project wat zeer interessant was om eens te horen. Daarna hebben we `s middags een beetje op het strand gelegen (heel vervelend ;). En `s avonds gingen we door de regen en het onweer weer over de slechte weg naar huis. Al met al zijn het allemaal mooie belevingen en hoop ik gauw gewend te zijn aan de echte Afrikaanse outback waar ik mij in bevind.
Elke dag ligt er een kaartje voor mij klaar wat ik erg leuk vind, mijn moeder heeft mensen gevraagd kaartjes te schrijven voor elke dag 1 dus zo ben ik toch nog een beetje thuis.
Vandaag heb ik niet veel plannen, een rustige zondag en vanaf morgen beginnen mijn echte werkzaamheden. Wat dit allemaal precies gaat inhouden is voor mij nog een verrassing. Ik heb aangegeven te willen helpen waar kan en ze mogen me overal inzetten dus ik laat mij ook verrassen.
Einde van de week hoop ik weer een update te geven.
Een korte vlucht vanaf Amsterdam op woensdag bracht me naar Londen, vanuit Londen naar Johannesburg waar in het vliegtuig gelijk gebruik gemaakt werd van mijn skills. Iemand leek het een goed idee om flauw te vallen vlak naast mijn stoel. Maar gelukkig viel het allemaal mee en konden we rustig doorvliegen.
Vanaf Johannesburg was er vertraging naar Umtata i.v.m het weer. Toen we eenmaal mochten gaan boarden werden we met een bus weggebracht naar het vliegtuig(JE) met de nadruk op JE. Ik heb even de stoelen geteld en er konden welgeteld 39 mensen in. Het vliegtuig was gevuld met 14 mensen, 1 stewardess en 2 piloten. Dit was al een hele afrikaanse ervaring opzich. Het was net een bus alleen dan heel hoog in de lucht, niet echt mijn ding zoals je je wel kan voorstellen :).
Maar gelukkig zijn we veilig geland op een mini vliegveldje en kwam iemand van de organisatie mij ophalen. Toen moesten er boodschappen gedaan worden voor de komende 2 weken, ook dat is een ervaring op zich maar allemaal gelukt. Toen moesten we over een hele slechte onverharde weg ons weg vervolgen naar Canzibe waar ik zou verblijven. Daar stond Zee mij op te wachten en verwelkomde mij hartelijk. Haar huis staat in de middle of nowhere naast een klein ziekenhuis terrein een een kerkje. Ik heb mijn eigen slaapkamer en badkamer dus voor afrikaanse standaards best luxe allemaal. Na deze enerverende reis ben ik lekker gaan slapen.
Vrijdag zouden we huisbezoeken afleggen. Het is nog vakantie dus de dochter van Zee verblijft ook op dit moment bij ons en zij moest haar haren laten vlechten dus we brachten haar naar de `kapster` en wij gingen naar verschillende kleine huisjes om de mensen daar voorlichting te geven over HIV en over het weten van je status. Zee haar taak is om alle mensen in de omliggende dorpjes te vertellen over HIV en waarom je de status moet willen weten van je HIV. Sommige mensen weten wel de status maar willen geen medicatie innemen en dan probeert Zee ze het belang uit te leggen van de medicijnen. Ik merkte hoe weinig ze weten van HIV en hoe ze dit kunnen oplopen. Dus deze bezoeken zijn zeer waardevol. De mensen in het dorp kennen matig Engels en dus is het moeilijk communiceren voor mij. Zee vertaald alles wat ik zeg en ik probeer vooral Zee vragen te stellen tijdens onze wandelingen van huis naar huis wat ze nu zoal bespreekt. Terwijl Zee voorlichting geeft legt ze ook veel uit voor mij in het Engels wat het voor mij makkelijker maakt om het te begrijpen. Vrijdagmiddag is iedereen hier altijd vrij dus ik genoot ook van mijn boek en de zon, het is hier ongeveer 25 graden dagelijks. Vrijdagavond begon het te stormen, flinke onweer en hevige regen maar wij moesten met de auto nog over de slechte weg naar Mdumbi waar we zouden overnachten omdat de volgende dag een boardmeeting vergadering was met alle staffmembers of Transcape project waar ik werkte.
We verbleven op een backpackers accommodatie en ik sliep met 10 andere op een grote kamer. Allemaal toeristen die hier verblijven maar ook vrijwilligers vanuit allerlei omliggende projecten dus ik heb wat kennis gemaakt met hen. Er werken wat Dokters , ergotherapeuten en fysiotherapeuten in het dichtbij zijnde ziekenhuis bij mij en ik hoop een keer mee te kijken.
Zaterdag ochtend was de board meeting waarin ik werd meegenomen in de status van het project wat zeer interessant was om eens te horen. Daarna hebben we `s middags een beetje op het strand gelegen (heel vervelend ;). En `s avonds gingen we door de regen en het onweer weer over de slechte weg naar huis. Al met al zijn het allemaal mooie belevingen en hoop ik gauw gewend te zijn aan de echte Afrikaanse outback waar ik mij in bevind.
Elke dag ligt er een kaartje voor mij klaar wat ik erg leuk vind, mijn moeder heeft mensen gevraagd kaartjes te schrijven voor elke dag 1 dus zo ben ik toch nog een beetje thuis.
Vandaag heb ik niet veel plannen, een rustige zondag en vanaf morgen beginnen mijn echte werkzaamheden. Wat dit allemaal precies gaat inhouden is voor mij nog een verrassing. Ik heb aangegeven te willen helpen waar kan en ze mogen me overal inzetten dus ik laat mij ook verrassen.
Einde van de week hoop ik weer een update te geven.
-
08 April 2018 - 15:10
Bea:
Klinkt mooi Meis. Succes maandag . Dikke kus jouw moedertjes -
09 April 2018 - 13:59
Ilse Telkamp :
Ha die Marloes! Veel plezier in warm Afrika, ik hoop op mooie avonturen!
-
09 April 2018 - 14:49
Aline:
Hey Marloes,
Je wordt gelijk aan het werk gezet, zo te horen. Ik weet zeker dat ze veel aan jou kennis en kunde zullen hebben.
Had je ook graag een kaartje mee willen geven, maar is wist het helaas niet.
Ik wens je nog heel veel succes en plezier.
En leuk om je verhalen te lezen, van wat je allemaal beleeft!
Liefs Aline -
09 April 2018 - 16:42
Marlies:
Leuk om je verhaal te lezen, ben erg benieuwd naar de volgende verhalen! Zet hem op! X Marlies -
09 April 2018 - 19:07
José Schoonenberg :
Hey Marloes, goed om te lezen dat je af en toe ook kunt ontspannen!
Geniet van de mensen, omgeving en zeker alle indrukken die je opdoet!
Maak er een paar hele mooie weken van wijffie!! X -
09 April 2018 - 21:02
Mariska:
Lieve Marloes,
Het mooie en spannende avontuur is begonnen voor jou (en voor ons als thuisblijvers ook een beetje ☺️) heb veel aan je gedacht hoe je reis zou zijn gegaan en ben blij te horen dat je veilig op de plaats van bestemming bent. Maar jeetje wat een vlucht, dat kan ook alleen bij jou net als de vorige keer dat geen enkele Chinees je kon verstaan -
09 April 2018 - 21:09
Marina:
Hoi Marloes,
Wat een belevenissen al in die paar dagen. Zo leuk om op deze manier op de hoogte te blijven. Heel veel succes verder en goed om te lezen dat je tussendoor ook lekker kunt genieten van het mooie weer en je boek -
10 April 2018 - 17:55
Julia:
Heey Marloes! klinkt weer als een heel avontuur.. Nog gekke beesten gezien? Enorm veel plezier en succes komende week! -
10 April 2018 - 21:59
Bettruida:
Wat fijn om te lezen dat het goed met je gaat!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
